ความแตกต่างระหว่างโลหะหายากและโลหะมีค่าคืออะไร

โลหะหายากและโลหะมีค่าเป็นประเด็นที่หลงใหลและอยากรู้อยากเห็นของผู้คนทั่วโลกมาเป็นเวลานาน ตลอดประวัติศาสตร์ของมนุษยชาติโลหะเหล่านี้มีบทบาทสำคัญในเชิงพาณิชย์และอุตสาหกรรมและประเพณีทางวัฒนธรรมและจิตวิญญาณ แม้ว่าโลหะหายากและโลหะมีค่าจะมีความคล้ายคลึงกัน แต่ก็เป็นโลหะสองประเภทที่แตกต่างกัน แต่ทั้งสองประเภทแตกต่างกันอย่างไร ก่อนอื่น ลองนิยามโลหะหายากและโลหะมีค่า โลหะหายากเป็นองค์ประกอบของเปลือกโลกที่มีความอุดมสมบูรณ์ค่อนข้างต่ําและมักจะกําหนดให้ต่ํากว่าจุดหนึ่งในล้าน ตัวอย่างของโลหะหายาก ได้แก่ อินเดียม เจอร์เมเนียม และแทนทาลัม ในทางกลับกันโลหะมีค่าเป็นโลหะที่มีค่าสำหรับความหายากความสวยงามและการใช้งานในอุตสาหกรรม โลหะมีค่า ได้แก่ ทองคำเงินและแพลทินัมรวมถึงโลหะอื่น ๆ เช่นพาลาเดียมโรเดียมและอิริเดียม แม้ว่าจะมีการทับซ้อนกันระหว่างสองประเภทนี้ แต่โดยรวมแล้วโลหะหายากไม่จำเป็นต้องเป็นโลหะมีค่าและโลหะมีค่าไม่จำเป็นต้องเป็นโลหะหายาก โลหะมีค่าบางชนิด เช่น เงิน พบได้ทั่วไปในเปลือกโลก ในทํานองเดียวกัน โลหะหายากบางชนิด เช่น เบริลเลียมและอินเดียม ไม่ถือว่ามีค่าเท่ากับทองหรือทองคำขาว

ความแตกต่างระหว่างสอง:

1 หนึ่งในความแตกต่างที่สำคัญระหว่างโลหะหายากและโลหะมีค่าคือมูลค่าทางเศรษฐกิจ โลหะมีค่าได้รับการยกย่องว่าเป็นสินค้าที่มีคุณค่ามาเป็นเวลานานและมูลค่าของมันจะถูกกำหนดโดยความหายากความพึงประสงค์และการใช้งานจริงของพวกเขา ตัวอย่างเช่น ทองคําถูกใช้เป็นรูปแบบของสกุลเงินมาหลายศตวรรษแล้ว และได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางว่าเป็นวิธีการเก็บรักษามูลค่าที่เชื่อถือได้ ในทำนองเดียวกัน เงินถูกใช้เป็นสกุลเงินและการแลกเปลี่ยนมานานหลายศตวรรษ ในทางกลับกันโลหะหายากมักไม่ใช้เป็นเงิน แต่มีการใช้งานเฉพาะในอุตสาหกรรมและเทคโนโลยี ตัวอย่างเช่น แพลตตินัมและพาลาเดียมใช้ในตัวเร่งปฏิกิริยาของยานพาหนะ ในขณะที่อินเดียมใช้ในการผลิตจอแสดงผลแบบแบน มูลค่าทางเศรษฐกิจของโลหะหายากจะขึ้นอยู่กับความขาดแคลนและประโยชน์ในการใช้งานพิเศษเหล่านี้

2 ความแตกต่างระหว่างโลหะหายากและโลหะมีค่าคือรูปลักษณ์และคุณสมบัติของพวกเขา โลหะมีค่ามักมีลักษณะเป็นเงางามเงางามและมีความเหนียวซึ่งทำให้เหมาะสำหรับการใช้ในเครื่องประดับและเครื่องประดับอื่น ๆ ในทางกลับกันโลหะหายากมักจะเปราะและอาจดูช้าลง อย่างไรก็ตามพวกเขามักจะมีคุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีที่ไม่ซ้ำกันซึ่งทำให้พวกเขามีคุณค่าในการใช้งานที่เฉพาะเจาะจง ตัวอย่างเช่นแพลทินัมมีความต้านทานการกัดกร่อนสูงดังนั้นจึงใช้ในการผลิตอุปกรณ์ห้องปฏิบัติการและอุตสาหกรรมเคมี ในแง่ของความสามารถในการเข้าถึงโลหะมีค่ามักจะมีอยู่ในท้องตลาดมากกว่าโลหะหายาก ตัวอย่างเช่น ทองคำมีการซื้อขายในตลาดซื้อขายสินค้าโภคภัณฑ์ทั่วโลก ซึ่งนักลงทุนทั่วโลกสามารถซื้อและขายทองคำได้ง่าย การซื้อขายเงินและแพลตตินั่มก็กว้างขวางเช่นกัน แม้ว่าราคาของพวกเขามักจะไม่แน่นอนมากกว่าทองคํา ในทางกลับกันโลหะหายากมีแนวโน้มที่จะมีการผลิตที่ จำกัด และอาจได้รับผลกระทบจากการหยุดชะงักของห่วงโซ่อุปทานหรือความเสี่ยงทางภูมิรัฐศาสตร์ที่ส่งผลกระทบต่ออุปทานและราคา

3.ประเด็นความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อมและสังคม โลหะมีค่าโดยเฉพาะทองคำและเงินมักเกี่ยวข้องกับผลกระทบด้านสิ่งแวดล้อมและสังคมเชิงลบ โดยเฉพาะการทำเหมืองแร่ทองคำที่เชื่อมโยงกับการตัดไม้ทำลายป่า การพังทลายของดินและมลพิษทางน้ำ รวมถึงการละเมิดสิทธิมนุษยชนและความขัดแย้งในบางพื้นที่ แม้ว่าโลหะหายากจะไม่ได้รับการยกเว้นจากปัญหาเหล่านี้ แต่โดยทั่วไปแล้วจะเกี่ยวข้องกับรอยเท้าด้านสิ่งแวดล้อมที่ต่ำลงเนื่องจากปริมาณการผลิตที่น้อยลงและการใช้งานระดับมืออาชีพมากขึ้น

โลหะหายากและโลหะมีค่าเป็นโลหะสองประเภทที่แตกต่างกันซึ่งมีคุณสมบัติมูลค่าทางเศรษฐกิจและการใช้งานที่แตกต่างกัน แม้ว่าจะมีการทับซ้อนกันระหว่างหมวดหมู่เหล่านี้ แต่โดยรวมแล้วมูลค่าของโลหะหายากอยู่ที่ความขาดแคลนและคุณสมบัติทางกายภาพที่เป็นเอกลักษณ์ในขณะที่คุณค่าของโลหะมีค่าอยู่ที่ความขาดแคลนความสวยงามและการใช้งานจริง ด้วยการพัฒนาอย่างต่อเนื่องของเทคโนโลยีและอุตสาหกรรมโลหะทั้งสองมีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์ของมนุษย์ทั้งหมดและจะยังคงมีบทบาทต่อไปในอนาคต อย่างไรก็ตาม ต้องคำนึงถึงการใช้ผลผลิตและผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและสังคมด้วย

ข้างต้นคือคําตอบทั้งหมดของคําถามที่ว่าการรีไซเคิลโลหะมีค่าของ Dingfeng มีความแตกต่างระหว่างโลหะหายากและโลหะมีค่าอย่างไร